Ακόμη και διάσημους συγγραφείς είχαν επιστρατεύσει για πράκτορες οι βρετανικές μυστικές υπηρεσίες- κυρίως τους πολυταξιδεμένους που είχαν εμπειρία από εξωτικά μέρη: ο Γκράχαμ Γκριν, ο Σόμερσετ Μομ, ο Αρθουρ Ράνσομ, ο Κόμπτον Μακ Κένζι, ο Μάλκολμ Μάγκεριτζ και ο φιλόσοφος Εϊ Τζέι «Φρέντι» Εϊγερ εργάζονταν για λογαριασμό της ΜΙ6. Ο Ράνσομ μάλιστα κατασκόπευε στη Σοβιετική Ενωση και είχε ερωμένη τη γραμματέα του Τρότσκι, όπως αποκαλύπτει η πρώτη «εγκεκριμένη» ιστορία της υπηρεσίας.
Σύμφωνα με το νέο βιβλίο «ΜΙ6: Η ιστορία της Μυστικής Υπηρεσίας Πληροφοριών, 1909-1949», η υπηρεσία ιδρύθηκε το 1909 έχοντας μόνο έναν υπάλληλο, τον Μάνσφιλντ Κάμινγκ, ο οποίος έγραψε στο ημερολόγιό του για την πρώτη ημέρα στη δουλειά: «Πήγα στο γραφείο αλλά δεν είδα κανέναν και δεν είχα τίποτα να κάνω». «Σύντομα όμως» γράφει ο ιστορικός Κιθ Τζέφρι, ο οποίος είχε το μοναδικό προνόμιο της πρόσβασης στα πιο μυστικά αρχεία του κόσμου, «η δουλειά του απέκτησε πολύ μεγαλύτερο ενδιαφέρον, αν και επί δεκαετίες η ΜΙ6 είχε πολύ χαμηλό προϋπολογισμό και υπέφερε από μόνιμη έλλειψη χώρου».
Το βιβλίο του αποκαλύπτει ότι στη δεκαετία του ΄30 η ΜΙ6 κατασκόπευε μετά μανίας τις ΗΠΑ ώσπου η υπηρεσία αποφάσισε ότι «θα ήταν πολύ πιο παραγωγικό να γίνει η Βρετανία φίλη τους!».
Από τις 800 σελίδες του ξεπηδούν μυθιστορηματικοί χαρακτήρες, από τον «Κλοπ» Ουστίνοφ, πατέρα του Πίτερ, που ήταν επικεφαλής του δικτύου στη Λισαβόνα, ως τον Γουίλφριντ «Μπίφι» Ντάντερντεϊλ, τον άνθρωπο της ΜΙ6 στο Παρίσι πριν από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, επάνω στον οποίο βάσισε τον Τζέιμς Μποντ ο συγγραφέας Ιαν Φλέμινγκ, φίλος του Ντάντερντεϊλ.
«Ηταν άνθρωπος με μεγάλη γοητεία και savoir-faire... Ως επικεφαλής της Υπηρεσίας Πληροφοριών στο Παρίσι στη δεκαετία του ΄30 έδειξε έφεση στις όμορφες γυναίκες και στα γρήγορα αυτοκίνητα» γράφει ο Τζέφρι.
Αλλος κατάσκοπος τον οποίο αναφέρει το βιβλίο είναι ο Ντάντλεϊ Κλαρκ, ο οποίος συνελήφθη στη Μαδρίτη το 1941 «ντυμένος τελείως σαν γυναίκα, ως το σουτιέν». Το φασιστικό καθεστώς της Ισπανίας δεν μπορούσε να καταλάβει αν ήταν πράκτορας ή απλώς τραβεστί και τον άφησε ελεύθερο. Ακόμα και ο Q- ο κατασκευαστής όλων των γκάτζετ του Τζέιμς Μποντ βασίζεται στην πραγματικότητα: μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο οι επιστήμονες του «Τομέα Q» της υπηρεσίας προσπαθούσαν να κατασκευάσουν από συρταριέρες που εκρήγνυντο ως τσιγάρα με ναρκωτικά.
